آتا دانشنامه ایران جلد 1 شماره مقاله 1343
آتا ، ata] يا اَتا، كلمه‌اي تركى به معنى پدر، پدربزرگ، جد، و توسعاً شخص محترم و روحانى. به مشايخ صوفيه نيز لقب
«آتا» داده شده است. در خوارزم و قرقيزستان دهكده‌هايى باپسوند «آتا» وجود دارد. گروه كوچكى از تركمنهاي
يموت كه ميان استرآباد و خيوه مسكن دارند، نيز «آتا» نام دارند. افزون بر اين، «آتا» در واژة «اتابك» كه از زمان
سلجوقيان متداول شده، به معناي مربى و للة شاهزادگان نيز به كار رفته است. اين واژه از تركى به زبانهاي قفقازي و روسى و مغولى، و از مغولى به زبان چينى، و نيز از فارسى به اردو رفته است.*.. .....
+ نوشته شده در سه شنبه ۱۳۹۲/۰۱/۲۰ ساعت 9:55 توسط محمد قجقی
|
وبلاگ رسمی بنیادمختومقلی فراغی