‌به گزارش ایسنا،‌ اسدالله درویش‌امیری در مراسم کنوانسیون جهانی راهنمایان گردشگری که یک شب در زنجان سکونت دارند، گفت: اساتید تورگردانی از 18 کشور در یکی از زیباترین شهرهای ایران در کنار ما هستند و با توجه به اینکه فعالیت‌های شغلی آن‌ها به گونه‌ای است که باید با ظرفیت‌های گردشگری همه کشورها آشنا باشند، قطعا ایران بزرگ و تاریخی ما را به خوبی می‌شناسند. وی افزود: بی‌تردید هر جا سخن از تاریخ٬ تمدن٬ فرهنگ٬ موسیقی و هنرهای سنتی است، نام ایران به خوبی می‌درخشد.

نماینده عالی دولت در استان زنجان خاطرنشان کرد: ایران پایتخت کاوش و پژوهش جهانی است و به‌عنوان یک ایرانی خوشحالم که دانشمندانی از دانشگاه شیکاگو آمریکا٬ وین اتریش و بوخوم آلمان برای جستجو در ریشه‌های تاریخی بشر به زنجان آمده‌اند.

مدیرکل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان زنجان نیز در این مراسم گفت: این راهنمایان گردشگری به کشوری قدم گذاشته‌اند که ادبیات یکی از افتخارات آن بوده و در جهان به این نام معرفی شده‌اند.

یحیی رحمتی اظهار کرد: فلسفه در شرق مدیون استان زنجان است و سهروردی به عنوان یکی از فرزندان این دیار فلسفه اشراق را پایه نهاده است.وی تصریح کرد: مردمان زنجان میراث‌دار کهن عرفا بوده و همچنین حرمت مهمان را به جان دارند زیرا خود را مخلوق خالق بزرگ دانسته و با این روح زیبا آثار ارزشمندی را خلق کرده‌اند که نمونه آن در سلطانیه مشهود است.

شهردار زنجان نیز در این مراسم با بیان اینکه زنجان دیار مفاخر ایران زمین است و خاستگاه مردان بزرگی در طول تاریخ بوده است، عنوان کرد: امسال مدیریت شهری٬ زنجان را به عنوان میزبان مهربان معرفی می‌کند.

به گزارش ایسنا، نمایشگاه چیدمان مالک قنبری اشرفی و حامد دهقان با عنوان «جستجوی رویای گم‌شده در پایان تاریخ» برگزار می‌شود. این مجموعه چالشی است میان اشیا و رویاها. کاوشی در حد فاصل زمان‌دار بودن ماده و ابدیت رویا.

این نمایشگاه هشتم بهمن‌ماه ساعت ۱۶ تا ۲۰ در گالری «آرته» به نشانی خیابان شیراز جنوبی، پایین‌تر از پل همت، خیابان آقاعلی‌خانی، ۲۰ متری گلستان، ۱۲ متری دوم، شماره ۳ افتتاح می‌شود و تا ۱۷ بهمن به کار خود ادامه خواهد داد.

گالری روزهای شنبه تعطیل است.

استاد پهلوان رسول بخش زنگشاهی - هنرمند پیشکسوت موسیقی بلوچستان - با حضور در ایسنا، بعد از پنج سال که از برگزاری آخرین کنسرتش می‌گذرد، دست به ساز ‌شد و برای خبرنگاران ایسنا نواخت. در این نشست، ندیم زنگشاهی، فرزند او و حاتم بلوچ‌زهی، از دوستان آن‌ها، استاد پهلوان را همراهی کردند و جاهایی که لازم بود، صحبت‌های استاد را از زبان بلوچی به فارسی ترجمه کردند.

به گزارش ایسنا، هفتاد و هشتمین گردهمایی معاونین فرهنگی واحدهای جهاد دانشگاهی صبح امروز (چهارشنبه - 6 بهمن ماه ) با حضور دکتر طیبی رئیس جهاد دانشگاهی با محوریت برنامه ششم توسعه جهاد در حوزه فرهنگی برگزار شد.

دکتر حمیدرضا طیبی در این مراسم ضمن گرامیداشت یاد و خاطره شهدای آتش‌نشان پلاسکو و مرحوم آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی با بیان اینکه برنامه‌های توسعه‌ای جهاد از سه سال به پنج سال تبدیل می‌شود، اظهار کرد: این مساله فرصت خوبی برای تدوین و اجرای برنامه‌های توسعه‌ای خواهد بود و دیگر بهانه‌ای برای عدم انجام کارها وجود ندارد و در پایان پنج سال می‌توان گزارش‌کار خوبی را ارائه داد.

به گزارش ایسنا، زلزله "کوبه" از مرگبارترین زمین لرزه‌ها در این کشور بود که بیش از شش هزار کشته برجا گذاشت. در هفدهم ژانویه 1995، شهر کوبه دومین بندر بزرگ این کشور به کلی نابود شد، بزرگراه‌های این کشور از هم گسستند، بسیاری از ساختمان‌ها فرو ریخت و پل‌های زیادی منهدم شد. این زلزله شوک بزرگی در کشور ایجاد کرد و موجب شد همه به خطرهای زلزله پی ببرند.

به گزارش ایسنا، «ابوالقاسم عارف قزوینی» شاعر و تصنیف‌ساز پرآوازه‌ی قزوینی که تصنیف‌های ملی و ارزشمندش همراه با موسیقی منتشر شد و در طول عمرش از 1259 تا 1312 شمسی، با سرودن تصنیف‌های مختلف، تاثیر زیادی در روزهای پرآشوب جامعه داشت و در همین سال‌ها نیز هنرمندان ایرانی این شعر را در قالب‌های مختلف اجرا کردند،‌ حالا خانه‌اش به عنوان تنها یادگار باقی مانده از او این روزها، اوج بی‌مهری را نسبت به خود و صاحبش می‌بیند.

30 دی ماه 95 در تقویم تهران سیاه شد و بهتی دیگر را بر سینه پایتخت کوباند؛ آسمان شهرم را غم گرفت و باز هم نَقل مردانی شد که مردانگی از وجودشان شعله کشید. چگونه تصویر کنم رمقی که دیگر در دستان‌تان نیست و غم سیاه نبودن‌تان را.

از زیر آوار پیامک دادید؛ دلگرم کننده بود اما جگر سوز؛ حتی تصورش هم سخت است، چه گذشت بر شما در آن ثانیه‌های سیاه، زیر تلی از دود و آتش. اصلا در آن لحظه‌های آخر دست‌تان در دست هم بود؟ کنار همدیگر بودید؟ حواس چشمان‌تان به کجا بود؟

خدایا "امن‌یجیب" می‌خوانم برای غیرت‌شان؛ کاش هنوز نفس بکشند، کاش روزنه‌ای دریچه‌ای باز باشد و دَم و بازدم‌شان برقرار؛ ای وای که اگر چنین نباشد، تکلیف‌ چه می‌شود؟